Krokodil
Dit reptiel is een tijdgenoot van de dinosauriërs. Door de jacht ( vooral vanwege de huid, die gebruikt wordt om tassen, schoenen, riemen enz. van te maken ), vervuiling en het droogleggen van moerassen zijn de meeste in het wild levende soorten krokodillen bedreigd, of zelfs bijna verdwenen. Door strenge beschermingsmaatregelen en fokprogramma’s wordt geprobeerd de aantallen in het wild te laten groeien. En dat lukt gelukkig steeds beter.

Olaf Orka
Een grote, zwart witte tandwalvis die zich eigenlijk in alle zeeën thuis voelt. Hij komt vaak in groepen voor van enkele tientallen dieren. Vooral in de Noordelijke en Zuidelijke Pacific is de orca vrij algemeen. Hij jaagt op bijna alles wat in zee leeft. Er zijn geen gevallen bekend waarbij de ‘killer whale’ een mens heeft gedood. Het mannetje kan bijna 10 meter lang worden en weegt dan rond de 10 ton. Vrouwtjes worden ca. 8 meter lang en wegen dan ongeveer 3,5 ton.

De Zeeschildpad
De zeven soorten zeeschildpadden die in de oceanen rondzwemmen zijn tijdgenoten van de dinosauriërs. Die zijn uitgestorven, maar de zeeschildpadden hebben het tot nu toe gered. Maar de meeste soorten zijn bedreigd door verstoring van hun leg stranden, door stroperij, de handel in schildpadeieren en de handel in sieraden gemaakt van hun schild, door vervuiling en doordat ze per ongeluk in netten terechtkomen en daardoor verdrinken. Gelukkig worden steeds meer en steeds betere maatregelen genomen om de zeeschildpad te beschermen.

De Olifant
Van dit grootste landzoogdier is de Afrikaanse olifant het talrijkst. In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw zijn enorme aantallen olifanten gestroopt om het kostbare ivoor. Door strenge beschermende maatregelen namen de aantallen in Afrika weer toe. De Aziatische olifant staat er veel slechter voor. Dat komt niet door de ivoorhandel, maar doordat het leefgebied in snel tempo afneemt. De olifant in Azië zo langzamerhand geen kant meer uit, waardoor het aantal conflicten met mensen toeneemt.

De IJsbeer
De ijsbeer leeft in een groot deel van het Noordpoolgebied . Hij houdt zich op aan de rand van het pakijs waar hij vooral op zeehonden jaagt. Hij is uitstekend ingesteld op het barre poolklimaat. De zwarte (!) huid onder zijn dikke witgele pels neemt beter de warmte op en hij heeft een dikke vetlaag die hem tegen de kou beschermt. Hij zwemt uitstekend, mede dankzij de zwemvliezen tussen zijn tenen. Maar de ijsbeer heeft het nu erg moeilijk door de opwarming van de aarde. Het pakijs waar hij op zeehonden jaagt smelt in een hoog tempo, dus het vinden van voedsel wordt steeds lastiger.